Η απόγνωση ενός μωρού

Ας φανταστούμε ένα φυσιολογικό νεογέννητο που μόλις βγήκε από την κοιλιά της μάνας του και την αποχωρίζεται μεταξύ άλλων για να ζυγιστεί, να πλυθεί κάτω από τη βρύση και να ντυθεί.
Η επιστήμη πλέον γνωρίζει τι συμβαίνει στη νέα αυτή ύπαρξη κατά τις κρίσιμες πρώτες της στιγμές.

Σε πρώτη φάση το μωρό που κρατιέται μακριά από τη μητέρα του διαμαρτύρεται και κλαίει. Όσοι έχουν γνώση αυτών των στιγμών θα σας πουν ότι στην πραγματικότητα τσιρίζει.
Τι συμβαίνει στο σώμα του; Το συμπαθητικό νευρικό του σύστημα ανάβει κόκκινο συναγερμό. Ξαφνικά η αρτηριακή του πίεση ανεβαίνει στα ύψη, η αναπνοή του γίνεται άρρυθμη, συσπάται ολόκληρο και βρίσκεται σε αναταραχή. Έχει ταχυκαρδία, υπερβολική εγρήγορση, σύσπαση των μυών του και οξύ κλάμα.

Ο οργανισμός του κατακλύζεται από τις ορμόνες του στρες. Αυτές χύνονται σε δεκαπλάσια ποσότητα στο αίμα του, με κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών, υποθερμίας και μειωμένης γλυκόζης του αίματος.
Μία από αυτές τις ορμόνες, η κορτιζόλη, μπορεί σε επίμονα υψηλά επίπεδα να μειώσει τα αντισώματά του, την άμυνά του γενικότερα απέναντι σε μικρόβια και να προκαλέσει ευαισθησία σε σωματικές και ψυχικές αρρώστιες.
Υγιείς μηχανισμοί που προάγουν την σωστή αύξηση, την ανάπτυξη, την ωρίμανση των οργάνων του κλείνουν.

Η κατεξοχήν ορμόνη της γέννας, η ωκυτοκίνη ή και ορμόνη της αγάπης, εξαφανίζεται.
Έντονο στρες διαταράσσει το μεταβολισμό του ασβεστίου, έναν κρίσιμο μηχανισμό ενάντια στο θάνατο των κυττάρων.
Έχει επίσης ως συνέπεια μόνιμες αλλαγές σε υποδοχείς του νευρικού συστήματος, αυξάνοντας την πιθανότητα για διαταραχές ύπνου, συμπεριφοράς, υπερκινητικότητα, κατάθλιψη και άλλες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Πως θα μπορούσε να αισθάνεται ένα νεογέννητο που στερείται τη μάνα του;
Δυστυχώς είναι δύσκολο να μας το επιβεβαιώσει το ίδιο.
Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ερευνητών, όταν ένα μωρό αφεθεί μακριά από τη γνώριμη ανθρώπινη επαφή, από τη μόνη μυρωδιά που έχει έως τώρα γνωρίσει, βιώνει ίσως εμπειρίες που το ίδιο θα μπορούσε με λόγια να περιγράψει ως:

«Σπάω σε χίλια κομμάτια..»

«Πέφτω στο κενό για πάντα..»

«Βρίσκομαι στο χείλος του θανάτου..»

«Νιώθω ανύπαρκτος..»

«Χάνω κάθε ελπίδα πως θα βρω ξανά ό,τι έχασα..»

Το μικρό στη ουσία αναγκάζεται να συμπεράνει ότι δεν είναι άξιο για αγάπη. Αν σταματήσει τελικά το κλάμα είναι γιατί έχει εγκαταλείψει κάθε ελπίδα για βοήθεια.

Ο εξωτερικός παρατηρητής διαπιστώνει ότι το νεογέννητο σιγά – σιγά σταματάει να κλαίει.
Κάπου-κάπου κάνει κάποιες έντονες ανάσες λυγμών. Μπορεί να έχει ανοιχτά τα ματάκια του και στυλωμένα στο κενό. Τι να συμβαίνει τώρα μέσα του;

Όταν ένα μωρό κουραστεί από το χωρίς αποτέλεσμα κλάμα περνάει στην επόμενη φάση. Παραιτείται, αποσύρεται, αποσυνδέεται από την πραγματικότητα. Υιοθετεί μια παθητική κατάσταση απόγνωσης, απάθειας. Κλείνει τα παράθυρα και μαζεύεται στον ατελώς καθοριζόμενο εαυτό του. ‘Πεθαίνει’ λίγο με σκοπό να επιβιώσει.\
Στο σώμα του ο μεταβολισμός του μειώνεται δραματικά, η θερμοκρασία του πέφτει, οι χτύποι της καρδιάς γίνονται αργοί.
Το ενεργοποιημένο παρασυμπαθητικό του σύστημα κατεβάζει την πίεσή του και έρχεται ως σωτήρας.

Ενδογενή οπιοειδή – ορμόνες του εγκεφάλου με αναλγητική δράση – ανεβαίνουν στα ύψη στο αίμα του για να το μουδιάσουν.
Δημιουργούνται χαοτικές βιοχημικές αλλαγές. Μια τοξική νευροχημεία για τον ευαίσθητο, αναπτυσσόμενο εγκέφαλό του.

Άνθρωποι που εκφράζουν μια ανικανότητα να αγαπήσουν τον εαυτό τους ή τους άλλους και άλλοι με παρανοικές προσωπικότητες έχουν μελετηθεί στην σύγχρονη ψυχιατρική.
Σχεδόν πάντα ανιχνεύονται παράγοντες κινδύνου γύρω από τη στιγμή της γέννησής τους ή κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Σε άλλες μελέτες ανακαλύπτεται ότι νέοι ενήλικες με βίαιη, εγκληματική συμπεριφορά συχνά είχαν επιπλοκές στον τοκετό με πρόωρη απομάκρυνση από τη μητέρα τους.

Ένα μωράκι, γεννημένο πριν μια ώρα, τυλιγμένο σε κουβέρτα, στο κρεβατάκι του, στο θάλαμο νεογέννητων, μακριά από τη μητέρα του.
Είναι ‘ήσυχο’, με μάτια ανοιχτά χωρίς να κοιτάζουν πουθενά, ακίνητο.
Οι περισσότεροι – συγγενείς, μπαμπάς – κοιτάζουν το μωράκι και λένε από μέσα τους με αγαλλίαση: «Τι όμορφο και ήρεμο που είναι!».
Την επόμενη φορά που θα δείτε ένα μωράκι σαν κι αυτό, μην σκεφτείτε τι γλυκό που είναι.

Αναλογιστείτε όσα πέρασε, πόση ώρα έκλαψε αναζητώντας μάταια τη μαμά του, για να οδηγηθεί τελικά στην καταστροφικά ήρεμη απόγνωση που εσείς τώρα παρατηρείτε.
Βάλτε στο μυαλό σας την εικόνα του λίγες στιγμές πριν, όταν η έκφραση του προσώπου του είχε αλλοιωθεί από το απεγνωσμένο κλάμα και θυμηθείτε τι προκάλεσε το άγχος στο σώμα του.
Το μωρό αντέδρασε στην απομάκρυνση από ό,τι γνώριμο σε αυτό με μια τυπική αντίδραση δύο σταδίων, διαμαρτυρίας – απελπισίας. Η πρώτη του εμπειρία από τη ζωή ήταν ένα τεράστιο αναίτιο στρες, όταν θα μπορούσε να είναι μόνο αγάπη..

Πόσο μάλλον που η επιστήμη σήμερα γνωρίζει τι πρέπει να γίνει: Το νεογέννητο κλαίει για δύο δευτερόλεπτα.
Τυλίγεται σε πετσέτα, σκουπίζεται γρήγορα.
Με μια στεγνή πετσέτα στην πλάτη του ξαπλώνει μπρούμυτα στο στήθος της μάνας του.
Αμέσως ηρεμεί. Ζεσταίνεται από τη ζέστη της, θυμάται τη μυρωδιά της, την ίδια που οσφριζόταν και μέσα στην κοιλιά της.
Ψάχνει τη θηλή, έρπει προς αυτήν. Την πιπιλίζει.
Μένει εκεί για μία με δύο ώρες χωρίς καμία παρεμβολή.
Έπειτα κοιμάται, όχι τον ύπνο που κάνει κανείς εξαντλημένος μετά από ένα ατύχημα αλλά εκείνον τον γλυκό, λίγο μετά από πολύ ευτυχισμένες στιγμές.
\ Και όταν ξυπνήσει, θα έχει πάλι το γνωστό χάδι..

Στις λίγες περιπτώσεις που η εμπειρία του τοκετού ήταν πραγματικά τραυματική, το μωρό γεννήθηκε με ιατρικά προβλήματα και επιβάλλεται να μείνει μακριά από τη μάνα του, μητέρα και προσωπικό υγείας πρέπει να εργαστούν ακόμα πιο σκληρά κατά τις πρώτες κρίσιμες ώρες και ημέρες, ώστε να φτιάξουν ξανά ένα περιβάλλον όσο το δυνατόν γεμάτο ωκυτοκίνη και προλακτίνη, προσφέροντας στη δυάδα την ευκαιρία να νιώσει την αγάπη που θα διαρκέσει για μια ζωή, να «συνδεθεί» για πάντα. Σε καμία άλλη περίπτωση δεν είναι πιο σημαντική η συνεχής επαφή του νεογέννητου με τη μητέρα του και ο θηλασμός από την περίπτωση της γέννας με επιπλοκές.

Κρίσιμες δεν είναι μόνο οι πρώτες στιγμές της ζωής αλλά και όλος ο πρώτος χρόνος του βρέφους σας.
Θέλετε να το ‘μάθετε’ να κοιμάται μόνο του;
Κουραστήκατε από τις κραυγές του στη μέση της νύχτας για τάισμα ή αγκαλιά;
Πασχίζετε να αποκτήσετε ένα ήσυχο μωρό όπως εκείνο της αδερφής σας; Θέλετε να το μάθετε να παρηγορείται από μόνο του;
Σκέφτεστε να το αφήνετε να κλαίει για να μην το «κακομάθετε» ή για να δυναμώσουν (!) τα πνευμόνια του; Μπορείτε πράγματι να το ‘εκπαιδεύσετε’ στο μοναχικό ύπνο, στην απομόνωση και στην απόγνωση. Θα είναι όμως μια βραχυπρόθεσμη ανταμοιβή.
Το μωρό σας απλά εξαντλήθηκε από το μάταιο κάλεσμά του για φροντίδα. Θα περάσετε ίσως πιο «ήσυχο» πρώτο χρόνο μαζί του.
Ωστόσο, δεκαπέντε χρόνια αργότερα είναι πιθανό να έχετε δυνατό πονοκέφαλο και να αναρωτιέστε τι πήγε στραβά και το παιδί σας σάς έχει αποκλείσει από τον κόσμο του.

Κάθε φορά που το μικρούλι σας αποζητάει την αγκαλιά σας, την παρουσία σας, το στήθος σας κι εσείς νιώθετε να μη μπορείτε άλλο από την κούραση και την προσπάθεια, παρηγορηθείτε με την εξής σκέψη: θα ανταμειφθείτε με πολλές ήσυχες νύχτες ως αποτέλεσμα των υπερπολύτιμων προσπαθειών σας κατά τον πρώτο του χρόνο.
Θα υπάρξει απτή ανταπόδοση για κάθε έξτρα προσπάθεια που καταβάλλετε τώρα για το μωρό σας.

Πηγή:http://soulandchildhood.blogspot.com/ Συντάκτης: Παπαβέντσης Στέλιος (Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H. I.B.C.L.C. )

14 απίστευτα κόλπα που κάνει το σώμα μας!

1. Εάν σας γαργαλάει ο λαιμός σας, ξύστε το αυτί σας Ένας έξυπνος τρόπος για να απαλλαγείτε από το γαργαλητό που νιώθετε στο λαιμό σας είναι να... ξύσετε το αυτί σας. «Όταν διεγείρονται τα νεύρα που υπάρχουν στο αυτί, προκαλείται μία αντανάκλαση στο λαιμό, που μπορεί να προκαλέσει σπασμούς στον μυ,» αναφέρει ο Δρ. Scott Schaffer, πρόεδρος του Κέντρου Ωτορινολαρυγγολογίας στο Γκίμπσμπορο του Νιού Τζέρσεϊ. «Ο σπασμός ανακουφίζει από το γαργαλητό.»

2. Αποκτήστε υπερηχητική ακοή Εάν βρίσκεστε σε ένα μέρος με θόρυβο και δυσκολεύεστε να ακούσετε τον συνομιλητή σας, ο οποίος μιλάει ψιθυριστά, τότε σκύψτε προς το μέρος του με το δεξί σας αυτί. Το δεξί αυτί έχει την ικανότητα να ακολουθεί τους γρήγορους ρυθμούς του λόγου, σύμφωνα με ερευνητές της Ιατρικής Σχολής David Geffen του UCLA. Εάν, από την άλλη, προσπαθείτε να αναγνωρίσετε το τραγούδι που παίζει χαμηλά σε έναν χώρο, τότε προβάλετε το αριστερό σας αυτί προς τον ήχο. Το αριστερό αυτί έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει ευκολότερα τους μουσικούς τόνους.

3. Απαλλαγείτε από τον πόνο Γερμανοί ερευνητές ανακάλυψαν πως εάν βήχουμε κατά τη διάρκεια μιας ένεσης, μειώνεται ο πόνος από το τσίμπημα της βελόνας. Σύμφωνα με τον Taras Usichenko, συγγραφέα μίας μελέτης πάνω σε αυτό το φαινόμενο, το κόλπο προκαλεί μία ξαφνική, προσωρινή αύξηση της πίεσης στο στήθος και το νωτιαίο σωλήνα, αναστέλλοντας τις δομές που προκαλούν πόνο στο νωτιαίο μυελό.

4. Καθαρίστε τη βουλωμένη μύτη σας Ξεχάστε τα αποσυμφορητικά μύτης. Ένας ευκολότερος, γρηγορότερος και οικονομικότερος τρόπος για να ανακουφίσετε την πίεση της ρινικής κοιλότητας είναι να τοποθετήσετε τη γλώσσα σας στον ουρανίσκο και στη συνέχεια να πιέσετε με το δάχτυλό σας ανάμεσα στα φρύδια. Αυτό επιτρέπει στην ύνιδα, το οστό που περνάει από τις ρινικές οδούς και καταλήγει στο στόμα, να πάλλεται μπρος πίσω, σύμφωνα με την Lisa DeStefano, βοηθό καθηγητού οστεοθεραπευτικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Η κίνηση χαλαρώνει τη συμφόρηση και μετά από 20 δευτερόλεπτα νιώθουμε τη μύτη μας άδεια.

5. Διώξτε την καούρα χωρίς νερό Φοβάστε ότι το φαγητό που φάγατε θα σας προκαλέσει καούρες και δεν θα μπορείτε να κοιμηθείτε το βράδυ; «Κοιμηθείτε με το αριστερό πλευρό,» συνιστά ο Anthony A. Star, γαστρεντερολόγος και βοηθός καθηγητού στην Ιατρική Σχολή της Νέας Υόρκης. Μελέτες έδειξαν πως, ασθενείς που κοιμούνται με το αριστερό τους πλευρό, δεν έχουν παλινδρόμηση γαστρικών υγρών. Ο οισοφάγος και το στομάχι συνδέονται σε γωνία. Όταν κοιμόμαστε με το δεξί μας πλευρό, το στομάχι είναι χαμηλότερα από τον οισοφάγο, επομένως η βαρύτητα λειτουργεί υπέρ της καούρας.

6. Απαλλαγείτε από τον πονόδοντο χωρίς να ανοίξετε το στόμα σας Απλά τρίψτε πάγο στην παλάμη σας, στην καμάρα που κάνει ο αντίχειρας με τον δείκτη. Μία καναδέζικη μελέτη έδειξε πως αυτή η τεχνική μειώνει τον πονόδοντο μέχρι και 50%. Οι οδοί των νεύρων στη βάση της καμπύλης διεγείρουν μία περιοχή στον εγκέφαλο που μπλοκάρει τα σήματα πόνου απότο πρόσωπο και τα χέρια.

7. Εξαφανίστε τα καψίματα Αν κάψετε κατά λάθος το δάχτυλό σας πάνω στο μάτι της κουζίνας, καθαρίστε το δέρμα και πιέστε ελαφρά το σημείο που καήκατε με το μαξιλαράκι των δαχτύλων σας. Ο πάγος θα ανακουφίσει τον πόνο πιο γρήγορα, σύμφωνα με τη Δρ. DeStefano, αλλά η φυσική αυτή μέθοδος επαναφέρει το καμένο δέρμα στη φυσιολογική του θερμοκρασία, με αποτέλεσμα να μην δημιουργείται φουσκάλα.

8. Κάντε τον κόσμο να σταματήσει να γυρνά Μήπως ήπιατε λίγο παραπάνω και βλέπετε τα πάντα γύρω σας να γυρνάνε; Ακουμπήστε το χέρι σας σε κάτι σταθερό. Το κομμάτι του αυτιού, που είναι υπεύθυνο για την ισορροπία -ο θόλος του κοχλία- εγχέει ένα υγρό, που είναι της ίδιας πυκνότητας με το αίμα. «Καθώς το αλκοόλ αραιώνει το αίμα στο θόλο, ο θόλος αποκτά μικρότερη πυκνότητα και ανεβαίνει,» εξηγεί ο Δρ. Schaffer. Όλο αυτό μπερδεύει τον εγκέφαλο. Η αφή ενός σταθερού αντικειμένου δίνει μία δεύτερη «άποψη» στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να νιώθουμε μεγαλύτερη ισορροπία.

9. Απαλλαγείτε από τις σουβλιές στα πλευρά Εάν είστε σαν τους περισσότερους ανθρώπους, όταν τρέχετε εκπνέετε κάθε φορά που το δεξί σας πόδι πατάει στο έδαφος. Με την εκπνοή ασκείται πίεση στο συκώτι (που βρίσκεται στη δεξιά πλευρά), το οποίο στη συνέχεια πιέζει το διάφραγμα και προκαλεί σουβλιές στα πλευρά. Ένας τρόπος για να απαλλαγείτε από αυτό τον πόνο είναι να εκπνέετε κάθε φορά που πατάει το αριστερό πόδι στο έδαφος.

10. Σταματήστε το αίμα με το ένα δάχτυλο Εάν πιέσετε τη μύτη σας και σκύψετε προς τα πίσω μπορείτε να σταματήσετε την αιμορραγία στη μύτη -εάν φυσικά δεν σας πειράζει να καταπιείτε το ίδιο σας το αίμα. Ένας πιο «πολιτισμένος» τρόπος είναι να τοποθετήσετε βαμβάκι στα άνω ούλα σας -ακριβώς στο βαθούλωμα που βρίσκεται κάτω από τη μύτη- και να πιέσετε με δύναμη. «Οι περισσότερες αιμορραγίες προέρχονται από το μπροστινό μέρος του διαφράγματος, το χόνδρο που χωρίζει τη μύτη,» σημειώνει ο Peter Desmarais, ωτορινολαρυγγολόγος στο νοσοκομείο Entabeni του Ντάρμπαν, στη Νότιο Αφρική. «Ασκώντας πίεση στο συγκεκριμένο σημείο, σταματάτε την αιμορραγία.»

11. Σταματήστε το καρδιοχτύπι Θέλετε να σταματήσετε το καρδιοχτύπι και τη νευρικότητα που νιώθετε στο πρώτο ραντεβού; Απλά φυσήξτε στον αντίχειρά σας. Το πνευμονογαστρικό νεύρο, που καθορίζει τον καρδιακό παλμό, μπορεί να ελεγχθεί μέσω της αναπνοής, όπως υποστηρίζει ο Ben Abo, γιατρός στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ. Εάν φυσήξετε στον αντίχειρά σας, ο καρδιακός παλμός θα επιστρέψει στα φυσιολογικά του επίπεδα.

12. «Ζεστάνετε» τον εγκέφαλό σας Εάν φάτε κάτι παγωμένο, πάρα πολύ γρήγορα, τότε θα παγώσει ο εγκέφαλος σας. Για να το αποφύγετε, πιέστε την επιφάνεια της γλώσσας σας στον ουρανίσκο σας, καλύπτοντας όσο μεγαλύτερη επιφάνεια μπορείτε. «Επειδή τα νεύρα στον ουρανίσκο παγώνουν υπερβολικά, το σώμα μας έχει την εντύπωση ότι παγώνει και ο εγκέφαλος,» υποστηρίζει ο Abo. «Σε αντιστάθμιση, υπερθερμαίνεται, προκαλώντας τον πονοκέφαλο του παγωτού, όπως λέγεται χαρακτηριστικά το φαινόμενο. Όσο μεγαλύτερη πίεση ασκήσουμε στον ουρανίσκο, τόσο πιο γρήγορα θα υποχωρήσει ο πονοκέφαλος.

13. Αποφύγετε τη μυωπία Η μυωπία οφείλεται κυρίως στα γονίδια, σύμφωνα με την Anne Barber, οπτομετρικό στην Ουάσιγκτον. «Συνήθως δημιουργείται από μυωπικό στρες.» Με άλλα λόγια, δημιουργείται εάν κοιτάζετε για πολύ ώρα στην οθόνη ενός υπολογιστή. Εάν θέλετε να έχετε τέλεια όραση, θα πρέπει ανα τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στη μέρα να κλείνετε τα μάτια σας, να τεντώνετε το σώμα σας, να παίρνετε μια βαθιά ανάσα και μετά από λίγα δευτερόλεπτα να εκπνέετε, χαλαρώνοντας ταυτόχρονα και τους μύες σας. Σφίγγοντας και χαλαρώνοντας τους μύες, όπως τους δικέφαλους και τους γλουτιαίους, ξεγελούμε ακούσια και άλλους μύες -όπως τα μάτια- οι οποίοι χαλαρώνουν και αυτοί.

14. Ξυπνήστε τους νεκρούς Εάν μουδιάσει το χέρι σας την ώρα που οδηγείτε ή κάθεστε σε περίεργη στάση, κουνήστε το κεφάλι σας πέρα δώσε και το μούδιασμα θα εξαφανιστεί σε λιγότερο από ένα λεπτό. Το μουδιασμένο χέρι είναι συχνά αποτέλεσμα της συμπίεσης των νεύρων που βρίσκονται στον αυχένα. Χαλαρώνοντας τους μύες του αυχένα, απελευθερώνετε την πίεση. Τα συμπιεσμένα νεύρα, που βρίσκονται χαμηλότερα στο σώμα, ευθύνονται για το μούδιασμα στο πόδι, επομένως μην επαναπαύεστε. Σηκωθείτε και αρχίστε να περπατάτε.


ΠΗΓΗ