Αφαίμαξη, Αφαίρεση, Αναδουλειά

ΘΕΜΑ: 3Α
ΑΝΑΠΤΥΞΗ,ΑΝΑΠΤΥΞΗ , ΑΝΑΠΤΥΞΗ
(Αφαίμαξη, Αφαίρεση, Αναδουλειά)

Όπως παλιά λέγαμε ποιότης 3Α.
Επενδύσεις, ποιοτικά στοιχεία επενδυτών, μελέτες, σχέδια επί χάρτου, κινήσεις και διερευνητικές επαφές κι όλα με ανθρώπους υψηλού πνευματικού επιπέδου και με μόνο κριτήριο την ανάπτυξη των περιοχών τους (ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ)!
Μεγάλο το ενδιαφέρον για ανάπτυξη με βασικό σκοπό την κάλυψη θέσεων εργασίας στις πόλεις τους. Χιλιάδες θέσεις απασχόλησης τάζουν και διαλαλούν σαν ΤΕΛΑΛΗΔΕΣ. Η ανεργία και η επικίνδυνη φτώχια που απλώνεται είναι ισχυρό όπλο στα χέρια τους και στα ράμφη τους, που συνεχώς κελαηδούν (Παπαγαλίζουν). Μόνο κίνητρο τους όπως τονίσαμε είναι η εργασία για τους ανέργους. Στην σκέψη τους απλώνεται η στιγμή που θα στηθεί το άγαλμα τους σαν Εθνικών Ευεργετών και θα περάσουν στην ιστορία της πόλης που υπηρετούν.
Ποιοτικά πράγματα ανεβασμένα.
Οι άλλοι οι επενδυτές; Κι αυτοί άγαλμα; Ίσως …. θα δείξει … Αν το φιλότιμο μας θα είναι αρκετό, τότε ναι σίγουρα, θα έχουν και αυτοί τον ανδριάντα τους. Που βεβαίως δεν τον αποζητούν κιόλας και ούτε είναι στις συμβάσεις που θα συνάψουν με τους αυριανούς ένδοξους σωτήρες μας.
Βεβαίως προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι … (πέρα από την πλάκα τώρα) ξαφνικά με μία απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου και ένα Προεδρικό Διάταγμα, μέσα σε ένα μήνα έχουν εντάξει στο σχέδιο πόλεως περιοχές πολλών στρεμμάτων, ενώ γενικά στις πόλεις μας και ειδικά στα Μεσόγεια το σχέδιο είναι άπιαστο όνειρο πολλών δεκαετιών. Είναι εντυπωσιακό.!
Με ΣΛΟΓΚΑΝ την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας εντάσσονται περιοχές, που απροκάλυπτα εξυπηρετούν συμφέροντα ομίλων επενδυτών, που κανείς δεν γνωρίζει, με μόνο σκοπό το κέρδος και τον μαρασμό των δεκάδων μικρών ατομικών επιχειρήσεων. Καθώς και το σπάσιμο του κοινωνικού ιστού που οι ντόπιοι επαγγελματίες κρατούν αδιάρρηκτο. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών όπως ιδιοκτητών, εκμεταλλευτών και προσωπικού, που σημειωτέων εργάζονται στις επιχειρήσεις αυτές σαν μέλη των οικογενειών τους.
ΟΙ ΕΠΙΔΡΟΜΕΙΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ που έρχονται σε καμία περίπτωση δεν θα κάνουν τις πόλεις μας σπίτι τους, άρα δεν θα το προστατέψουν για να μην πέσει και τους πλακώσει. Σπίτι τους είναι το ΚΕΡΔΟΣ, με όποιο τίμημα και ανθρωποθυσίες. Ο συναισθηματισμός είναι άγνωστη λέξη χωρίς αποδέκτες. Ο Ρομαντισμός επίσης, η αγάπη τους σε μία πόλη θα είναι το καλό ταμείο και μόνο.
Εάν εμείς επιτρέψουμε την άλωση των πόλεων μας με το ψευτοδίλημμα, ΑΝΑΠΤΥΞΗ, εργασία κ.τ.λ. να ξέρουμε ότι με την ίδια ευκολία που ανεβαίνουμε θα πέσουμε κιόλας, όταν αυτό δεν βολεύει ταμιακά τους ΕΠΙΔΡΟΜΕΙΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ, που κατακλύζουν τις πόλεις μας με σκοπό την (ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ), που υπαινίσσονται με θέσεις εργασίας κ.τ.λ.
Μας λένε μόνο τι θα μας δώσουν ΑΛΛΑ! Δεν μας είπαν, και δεν θα μας πουν, ΤΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ. Και το μυαλό πάει στο Στράτο Διονυσίου και το τραγούδι «Τα πήρες όλα κι έφυγες».
Εκείνο που πραγματικά χρειάζονται οι πόλεις μας, και ας το βάλουν καλά οι κρατούντες στο μυαλό τους, αλλά και εμείς σαν ανταποδοτικές κοινωνίες και πολίτες, ΕΙΝΑΙ Η ΗΠΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, που δεν θα διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό εντάξεις περιοχών στο σχέδιο πόλης, χώρους δημιουργίας επαγγελματικών εργαστηρίων, όπως καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος κι άλλα που καλύπτουν τις ανάγκες των πολιτών.
Έτσι θεωρητικά και πρακτικά ανεβαίνει η αξία και δημιουργούνται υπεραξίες προς όφελος των κατοίκων και της ίδιας της πόλης τους. Όταν οι υπεραξίες δημιουργούνται σε μεμονωμένα γεωγραφικά σημεία γίνονται αντίβαρο και καταστροφείς της υπόλοιπης περιοχής είναι κατά του συμφέροντος της πόλης και του Έθνους ολόκληρου. Εάν θα θέλαμε να γίνουμε ρεαλιστές και σκληροί αυτό θα το χαρακτηρίζαμε με ένα και μόνο όρο ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΙΑ. Δεν το κάνουμε όμως γιατί … Πρώτον δεν είναι το στιλ μας. Δεύτερον δεν πιστεύουμε σε καμία περίπτωση ότι όλα γύρω γίνονται για το συμφέρον.
Δεν είναι απίθανο και κάποιοι να πιστεύουν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θ’ αναπτυχθούν οι πόλεις τους. Σε όποια περίπτωση όμως αυτού του είδους οι ενέργειες πρέπει να περνούν από (ΚΡΗΣΑΡΑ) κόσκινο να λειτουργούν οι θεσμοί και να καλούνται οι φορείς και οι οικιστές, να γίνεται διάλογος και οι πολίτες να αποφασίζουν τελικά. Έτσι οι όροι του παιχνιδιού επιτάσσουν προκειμένου για την ύπαρξη διαφάνειας και την αποφυγή της όποιας υποψίας για ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ. Μπορεί οι κοινωνίες να ψηφίζουν την αρχή τους για μία τετραετία αλλά δεν την εξουσιοδοτούν για τέτοιου είδους αποφάσεις. Άλλωστε στα προεκλογικά προγράμματα και εξαγγελίες των συνδυασμών ποτέ δεν λέγετε κάτι τέτοιο. Είναι απαράδεκτο στην χώρα που γεννήθηκε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ οι αιρετοί να μην έχουν στο μυαλό τους το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ και την εκκλησία του Δήμου της Αρχαίας Ελλάδας.
Εν κατακλείδι στις παραθεριστικές περιοχές μας ας κοιτάξουν οι τοπικοί άρχοντες να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για καλύτερη πρόσβαση στους επισκέπτες μας όπως διανοίξεις δρόμων, καθαρισμό καλλωπισμό παραλίων, χώρων στάθμευσης, βιολογικούς καθαρισμούς, εντάξεις στο σχέδιο πόλης, και τότε πράγματι θα έχουν κάνει έργο που ιστορικά θα τους αναδείξει και παράλληλα θα δώσουν υπεραξίες στις πόλεις που υπηρετούν, και όχι να αφήνουν τους ΕΠΙΔΡΟΜΕΙΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ να έρχονται να τα πάρουν και να φύγουν,
δημιουργώντας υποψίες και κακές σκέψεις.

Δημητρης Κερπελης